Manukahoning versnelt de veroudering

Manukahoning zou goed voor de weerstand zijn. In de praktijk jaagt ‘het goud van de Maori’s’ vooral de voortijdige veroudering aan. 

Wat je van ver haalt is lekker en steeds vaker ook: ‘gezond’.  Je ziet de potten manuka met de goudbruine zoetigheid in de ekowinkels voor prijzen van 20 tot 50 euro. ‘De nectar voor deze honing komt van de bloesem van de wilde tea tree, die groeit in de uitgestrekte heuvels van Nieuw-Zeeland. Het verhaal gaat dat de Maori’s deze honing al generatieslang gebruiken om hun natuurlijke afweersysteem te bevorderen,’ jubelt de website van Ekoplaza

Honing is antibacterieel

De Nieuw-Zeelandse chemicus Peter Molan deed er in de jaren negentig onderzoek naar en kwam tot de conclusie dat ‘het goud van de Maori’s’ goed werkt tegen schimmels en bacteriën. In het reageerbuisje dan. Dat bleek vooral bruikbaar bij de behandeling van zwerende wondjes, die snel dichttrekken met honingzalf op basis van manuka. Naar aanleiding van dit en ander onderzoek zijn wondzalven ontwikkeld, die je ook in Nederland voor een paar euro kunt halen bij de apotheek. Niets mis mee en wetenschappelijk onderbouwd. Niet alleen voor manukahoning maar voor elke (natuurlijke) honing.

Dat honing bacteriën doodt is vooral het gevolg van de hoge concentratie suikers. Vergelijk het met jam: fruit wordt gekookt met veel suiker, waardoor bacteriën en schimmels er minder vat op hebben en ze langer houdbaar zijn. Verder bevat honing enzymen die waterstofperoxide produceren en ook dat werkt ontsmettend. Dat is dus goed bij de behandeling van zwerende wondjes en misschien werkt het ook bij een keelpijntje.

Manukahoning is een bak suiker

Maar honing op een wondje smeren of manukahoning eten omdat het zo gigantisch goed zou zijn voor het immuunsysteem is niet hetzelfde. Op de eerste plaats is honing, ook manukahoning een bak suiker. Mocht je het nieuws de afgelopen jaren hebben gemist: suiker is bad news. Dat geldt ook voor honing. En nu we toch bezig zijn: ook voor dadelsiroop. agavesiroop. ahornsiroop, kokosbloesemsuiker of elk ander natuurlijk alternatief voor suiker.

Van dat geroemde antibiotische effect blijft bovendien niet veel over omdat honing in de voeding en in de spijsvertering wordt verdund. En dat is maar goed ook. Want vraag je eens af of het wel zo’n goed idee is om een product te gebruiken dat bacteriën uitroeit… We beginnen net te ontdekken hoe belangrijk onze darmflora is en welke ravage antibiotica kunnen aanrichten in onze innerlijke dierentuin. En wat daarvan de gevolgen zijn voor ons lichaam: problemen met het immuunsysteem, depressie en obesitas, to name a few. Voor al deze aandoeningen zijn connecties gevonden met een ontspoorde darmflora. Dus waarom wordt ‘antibiotische honing’ dan ineens aanbevolen als gezond?

Methylglycoxaal in manukahoning versnelt de veroudering

Manukahoning onderscheidt zich eigenlijk alleen in de hoeveelheid methylglyoxaal. Echte manukahoning is daar bijzonder rijk aan, rijker dan andere honingsoorten. Pro-manuka-websites beweren dat methylglyoxaal de verklaring is voor het antibiotica-effect van manuka. Daar zijn wetenschappers het echter niet mee eens. Methylglyoxaal is in werkelijkheid schadelijker voor mensen dan voor bacteriën. Het stofje is een krachtige aanjager van AGEs, verbindingen tussen eiwitten en suikers die de veroudering van je lichaam versnellen. Dus als je diabetes, hart- en vaatziekte, nierfalen, starre pezen, neuropathie en een rimpelhuid een kans wilt geven, moet je vooral veel methylglyoxaal tot je nemen. Methylglyoxaal zit overigens ook in andere levensmiddelen zoals kaas, cola en gefrituurde en gebakken frites, kip en vis.

Mocht je nu het afgelopen jaar de nodige potten manukahoning verorberd hebben, met het idee dat je goed bezig was, raak dan niet in paniek. De Consumentenbond deed onderzoek naar honing en kwam tot de conclusie dat veel potjes honing verkocht als manukahoning amper methylglyoxaal bevatten en dus helemaal geen manukahoning zijn. Een hele opluchting.

En wil je precies weten hoe het zit met methylglyoxaal en AGEs, lees dan Het anti-AGE-dieet van Helen Vlassara.

 

Beeld: Scott Bauer

Tekst Hanny Roskamp

Hanny Roskamp (1963) is chemicus en journalist en schrijft over gezondheid, voeding, psychologie en wetenschap. Zij schreef de boeken Wie mooi wil zijn moet slim eten en samen met Pim Christiaans De houdbare vrouw en Check je houdbaarheid.

Bewaren